Venue: Rayong, Brookside Valley ResortHares: Mint 'Eager Beaver' S. , Rudi 'Bermuda Triangle' B., Martijn 'The Inseminator' S, and John 'Sperm Sample' M.Dates: 27/28 April 2013Scribes: Hot Tottie and Andreasคราวนี้ เรามากันที่รีสอร์ทกลางหุบเขา สวยงามมีดีไซน์ คำนึงถึงแลนด์แสคปอย่างแท้จริงสมชื่อ Brookside Valley หันซ้ายภูเขา หันขวาก็ภูเขา ภูเขา 360 องศาจริงๆ ลมพัดสดชื่น หารู้ไม่ว่าเราติดกับ Hare ซะแล้ว!!! จะเข้าจะออก ก้ต้องข้ามเขาไปหน่ะสิวันเสาร์ ออกตัวด้วยใจเกินร้อย ฮึกเหิม เพราะทุกอย่างสวย สดชื่นไปหมด ห้องพักกว้างขวาง เห็นวิวทุกห้อง สะพานสลิงข้ามหนองน้ำไปห้องกินข้าว อาหารอร่อย มีให้เลือกเพียบ สระว่ายน้ำทรงเรือสำเภา และฝูงห่านเจอเนินแรกเพื่อออกจากรีสอร์ท ยังเด็กๆ ขี่ไปขี่มา นี่ระยองหรือเทือกเขาแอนดีส ทำไมเนินมันเยอะขนาดนี้ ไม่ว่าเลี้ยวซ้าย iron man หรือเลี้ยวขวา tin pussy จบลงที่เนินเดียวกัน และชะตากรรมเดียวกัน คือ เข็นคาดว่า hare เป็นคนภูเขา คิดถึงบ้านเต็มทน เลยจัดให้เพื่อนๆ ได้ดื่มด่ำเขากันเต็มเข่า (ย้ำ เข่า ไม่ใช่ปอด) ตอนเข็นขึ้น กับย่องลง hill นี่ หัวเข่าล้วน ก่อน Downhill สราญรมณ์ ก็ต้องขึ้นเขาก่อน เข้าใจกันได้ แต่พอถึงตอนลง พื้นมีใบไม้แห้งคลุมทางหมด ดูไม่ออกว่าหลุม หรือเรียบ เสียวสุดๆ เข็นลงดีกว่า hare คงตากระตุก อยู่พอสมควร ย่องไป นึกหน้า hare ไป แบบเรียงตัวขอบอกว่า ขอบคุณ Hare ที่สุด เป็น hash ที่ประทับใจมาก ทำให้รู้สึกชอบ จังหวัดระยอง เพิ่มขึ้น ทั้งได้มีโอกาสทัศนศึกษา สวนผลไม้ลือชื่อของระยองครบทุกชนิด ทั้งทุเรียน มังคุด เงาะ และกระท้อนห่อ ขอบคุณที่ไม่พาไปสวนสับปะรดค่ะ เส้นทางศึกษาธรรมชาติ สวยงามทางอยู่ในร่มเกือบ 80% ทำให้ลืมไปเลยว่ารี่ปั่นกลางวันแสกๆเดือนเมษา เวลาเข้าไปในสวนยางร่มรื่นที่สุดมีวิวบึงมาให้เห็นอยู่เนืองๆ อากาศก็เป็นใจมากอยู่ ฟ้าสวย แสงแดดสวย เงาสวย กระดาษก็หาง่าย ชัดทุกแยก (ถ้าไม่เผลอคุย) เห็นแต่ไกลให้ใจชื้นตลอดทาง แต่ทำไม Mobile Water Stop ต้องไปอยู่ถึงกิโลเมตรที่ 27 ด้วยคะ มันเคลื่อนที่ได้ไม่ใช่หรือ เลื่อนเข้ามาซัก 6-7 กิโลเมตรคงจะดีไม่น้อย 4 โมงจะครึ่ง ยังไม่มีคนถึง Water stop เลยในที่สุดก็มาถึงด่านสุดท้าย เนินเพื่อกลับเข้าหุบของโรงแรม 6:20 PM จะมืดแล้ว ต้องแข่งกับแสงตะวัน และแข่งกับเนินเบื้องหน้า โชคดีเพื่อนนักปั่น เกิดปวดหัวอย่างหนัก เลยได้นั่งรถยนต์ข้ามไป เพราะต้องขอให้สามีมารับ กลับมาถึง Circle เลิกพอดี เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างอ่ะค่ะ ได้ข่าวแต่ว่ามีคนบาดเจ็บ 2-3 คน มีคนคางแตก ต้องไปเย็บ ขอให้หายเร็วๆ และไร้แผลเป็นนะคะวันอาทิตย์ เริ่ม 9:30 am เนื่องจากต้องเช็คเอาท์ ตอนบ่ายโมง ขาดสมาชิกไปหลายคนอยู่ เช่น ลุง Carl และ Andy พ่อน้องลีโอน่า เพราะเข่าเจ็บจากการปั่นวันเสาร์ ส่วน Daddy’s Club ก้มี Sverre เป็นผู้นำ ให้คุณแม่หนึ่ง ได้ปั่นบ้าง. คุณพ่อ Paul Haines ติดใจเลยได้ ปั่นอีกวันวันอาทิตย์ ทางสวยมาก hare บอกก่อนปล่อยตัวว่า เป็นทางเรียบ แต่ออกมาไม่ถึง 5 นาที ก็ต้อง แบกจักรยานขึ้นภูเขาแล้ว ตอกย้ำความเป็นคนที่ราบสูงของ hare อย่างมาก ที่บ้านเค้าคงเรียกว่า ที่ราบเส้นทางศึกษาธรรมชาติเหมือนเคย คือไปตามสวนยาง คราวนี้ ไปตามโคนต้นแทน เพื่อให้ดูวิธีใส่ปุ๋ยต้นยางอย่างใกล้ชิด กระเด้งขึ้น-ลง ตามรากต้นยาง ประกอบกับตกหลุมปุ๋ยไป มีสองทางเลือก หลบรากเจอหลุม หลบหลุมเจอรากเส้นทางร่มรื่นเลี้ยวลดเข้า ทุกหมู่บ้านและทุกหน้าบ้าน คล้ายกับลงพื้นที่หาเสียงเลือกตั้ง คุณ Hare พาไปถึงประตูทุกหลังคาเรือนในตำบล ต้องขี่ผ่านให้ครบทุกบ้าน ครบทุกวัด หมามันออกมาแนะนำตัวอย่างพร้อมเพรียงกันทุกบ้านเช่นกันขากลับเข้า รีสอร์ท ก็เหมือนเดิม มองไปข้างหน้า แน่นอนเจอเนิน สุดลูกหูลูกตา ตอนลงเนินมาด้วยความเร็ว 42 km/hr พอจะลืมความเจ็บช้ำที่ผ่านมาได้บ้าง แต่พอ เงยหน้าจาก Odometer มา แว๊ก!! มันยังมีอีกเนิน ฉันต้องจูงอีกกี่เนินเนี่ยสุดท้ายนี้บ่นไปบ่นมาแต่ชอบรอบหน้าขอมาอีกขอให้แฮร์ทำ Trail ให้ง่ายขึ้น(นิดเดียวพอ) เห็นใจคนแก่นิดขอให้รีสอร์ทยอมให้เรากลับมาอีกอาหารอร่อยน้องหน้าฟร้อนท์ใจดีหวังว่า new comer คงประทับใจไม่ถอดใจจาก BHHB ที่น่ารักนี้นะคะJTranslation by: Eager BeaverThis time we’re at the resort in the middle of the valley with beautiful design, with use of landscape in mind, so apt for the name Brookside Valley. Look right, you see mountain, look left you also see mountain. 360 of mountains with cool breeze.. not realizing we’re trapped. To get in and out, we need to climb the mountain!!!Saturday, we rode off with body and mind full with energy because everything was so fresh and beautiful. Rooms are nice and spacious. Every room has nice view. There’s a bridge to cross the water to the restaurant. Food was very good with various choices. Swimming pool that looks like a ship. And a group of white geese.The first hill out of the resort was a piece of cake. But after a little while I was questioning if this was Rayong or Andes mountains. Why were there so many hills? No matter you turn left for Iron Man or turn right for Tin Pussy, you ended up in the same hill and the same fate, WALK.I guess Hares are hill tribes and missing there homeland, so they made their friends enjoyed it all the way to their knees. (yes knees.) no matter walking up or down, it’s all the knees.I’d like to thank all the Hares, this is a very impressive Hash. It makes me like Rayong a lot more. Given a chance to sight seeing. Orchards of Durian, Mangoesteen, Rambutans, and Santols covered in paper bags on its tree.80% of the trail were all shady, it almost made me forgot we’re riding in the afternoon in hot April. It’s so cool to ride in the rubber plantation and with the view of the lake. The sky wasn’t bad either. It was so blue. Good for the light and shadow. Papers were so easily seen. It’s clear at every turn. (If we were too chatty to pay attention to paper.) But why was the H2O at 27k? Wasn’t it mobile? It would be nice to have it 6-7 km sooner. I heard that no one was at the H2O yet at 4:30.Last test was the hill back to the resort. It was 6:20 PM and was getting dark. We had to compete with day light and the hill up ahead. Lucky us our friend had a headache, she called her husband and we got a lift. But even that, we came back to the circle being dismissed so I have no idea what happened at the circle. But I heard a few people got injured. One got a wound on her chin. Wish you full recovery with no scar.Sunday started at 9:30 am. Because we had to check out at 1. A few members were missing eg. Carl and Andy, Leona’s daddy who hurt their knees from Saturday. And Daddy’s club with Sverre as the leader, let Nueng ride. Daddy Paul Haines like the trail so much he got to ride another day.Sunday trail was beautiful. Hare said it’s flat. But not even 5 minutes after we had to lift the bike and up the hill. Again it shows how Hares must be some kind of hill tribes. I think they call this “flat” back at home.It’s again another field trip ride. We went along rubber plantation. This time we went near the trunks, we get to see how they put fertilizer in. We went up and down from its root and fell in the holes for fertilizer. We were given two choices. We missed the root, we hit the hole. Or we missed the hole and hit the root.Trails took many turns, going in every village and every house like we were going in for pre-election campaign. Hare brought us to every door in the village, making sure we didn’t miss any house. And the dogs in every house also came out to greet us.On the way back to the resort was the same. You look ahead, you see the endless hills. Coming down the hill with the speed of 42 km/hr soothed us a bit, but when we look up from the odometer again, oh shoot, another hill. How far more do we have to walk??Lastly, I complained here and there but I like it. I want to come back there. I hope hare will make the trial (a little) easier for us elderly. I hope the resort will let us come back. Food was so good. The staffs were so friendly. I hope the new comers are impressed and don’t give us lovely BHHB up yet. JHot Tottie. (Translated into English by Mint).Report by AndreasWhat goes down, must come upIt was a cold and stormy night. Well, possibly somewhere in the world it was, but it wasn't Brookside. The sun was scorching hot, the hills high and the shady bits a welcome respite from the heat.Arrived and checked in, we got dressed up different costumes and headed for the hare briefing. 42km and no mention of a shortcut. The forecast was chances of scattered climbs, with chances of beautiful views, if you managed to keep your eyes open after the climbs. A race down to the beautiful "The Park", with the first optional drink stop, and a good thing at that, as the next one was 27km into the ride. More climbs, more views, more downhills. The water stop overlooked a small lake, and after a short lie down most riders where ready to head off again.The hares must have a big thing for rubber,which given the hash name "The Inseminator", one would think to be a contradiction in terms. Most of the way home was spent slaloming trough forested areas, keeping a lookout for vicious dogs.At long last a paved road on the horizon, and the promises of cold drinks, food and a shower loomed ever closer. Once I was upon it, I quickly realised any Hors cafégorie mountain would be preferable to the wall in front of me. 25 meters in my (not so fit) legs cramped up badly and I had to stagger my way to the top on foot. Once again the view behind me as I reached the top of the hill far out-performed the view in front. Glad to have made it to the top alive I stopped to enjoy the view behind and have a snack and realised I was out of water. Finding a small shop proved to be no problem, so all stocked up again I turned the next corner to find the gate of the resort and the circle still going.Oh how I wish I had been slower at that point. The circle went on and on, well into the night, the dinner, and my much needed sleepy time. "Thanks" to the old committee for correcting every little mistake the new committee members make, dragging the circle out closer to dawn than dusk. "Thanks" for competing on who could sign the most out of rhythm with everyone else, and "thanks" for all the "hushed" snickering comments. It really makes us feel like a well knit group of friends out to enjoy a lovely weekend together.Luckily the dinner was great, the food tasty and plenty, and all was quickly forgotten.Sunday morning arrived all to soon, and the hare briefing was 27 "I won't say easy again" kilometres. After climbing out of the resort, there was some beautiful downhill to The Park again. After that the most spectacular views where had on the edge of a field, looking out over the valley below. The climbs where not as monstrous as Saturday, but the heat more than made up for the hares lack of hills. Running out of water seemed to be a recurring theme for me this weekend, but each time I managed to find a small shop to refill my dry hump.All in all, I loved the area, I wish I was fitter so I could enjoy the uphills more, and I would definitively go back on an off weekend, or another hash at the same place.Much kudos to the hares for organising, and I certainly look forward to our next adventure at the Brookside Valley Resort!Andreas.